Tagged: Шеърҳо
Имрўз, ки бозорат пурҷўшу харидор аст
Дарёбу бинеҳ ганҷе аз мояи некўӣ.
(Ҳофизи Шерозӣ)
Даме бо ғам ба сар бурдан, ҷаҳон як сар намеарзад,
Ба май бифрўш далқи мо, к-аз ин беҳтар намеарзад.
Ба кўи майфурўшонаш ба ҷоме барнамсгиранд.
Зиҳӣ сад ҷодаи тақво, ки як соғар намеарзад.
Рақибам сарзанишҳо кард, ки аз ин боб рух бартоб
Чӣ афтод ин сари моро, ки хоки дар намеарзад.
Шукӯҳи тоҷи султонӣ, ки бими ҷон дар ў дарҷ аст,
Кулоҳе дилкаш аст, аммо ба тарки сар намеарзад.
Чӣ осон менамуд, аввал, ғами дарё ба бўи суд
Еалат кардам, ки ин тўфон ба сад гавҳар намеарзад.
Туро он беҳ, ки рўи худ зи муштоқон бипўшонӣ
Ки шодии ҷаҳонгирӣ ғами лашкар намеарзад.
Чу Ҳофиз дар қаноат кўш в-аз дунии дун бигзар
Ки як ҷав миннати дунон ду сад ман зар намеарзад.
Биё, то гул барафшонему май дар соғар андозем,
Фалакро сақф бишкофему тарҳе нав дарандозем.
Агарғам лашкар ангезад, ки хуни ошиқон резад,
Манусоқӣ ба ҳам тозему бунёдаш барандозем.
Шаробиарғувониро гулоб андар қадаҳ резем,
Насими атргардонро шакар дар миҷмар андозем.
Чудардаст аст руде хуш, бизан, мутриб, суруде хуш,
Кидастафшон ғазал хонему покўбонсар андозем.
Сабо, хоки вуҷуди мо бад-он олиҷаноб андоз,
Бувад, к-он шоҳи хубонро назар бар манзар андозем.
Якеаз ақл мелофад, яке томот мебофад,
Биё, к-ин довариҳоро ба пеши довар андозем.
Биҳишти адн агар хоҳӣ, биё бо моба майхона,
Киазпои хумат рўзе ба ҳавзи Кавсар андозем.
Сухандонию хушхонӣ намеварзанд дар Шероз,
Биё, Ҳофиз, ки то худро ба мулки дигар андозем
(Ҳофизи Шерозӣ)