William Sydney Porter

O’ Henry

O’ Henry, whose real name was William Sydney Porter, was American short-story teller. He was born in Greensboro a little town in North Carolina, in 1862. His mother died when he was three. His aunt had a private school, and encouraged him to read. He read a lot of books by the writers who were popular that time. He was also fond of drawing. He left school at 15 and became a clerk in his uncle’s drugstore where he worked for five years.

Porter was interested in people and in everything that went on around him. He never lost his interest in reading and becoming a writer. At nineteen he went to Texas to live on a ranch. He tried many jobs in his early years. Such as a book-keeper, a draftsman, a teller in the First National Bank of Austin in Texas. While working in the bank he was accused of stealing money from the bank. He left the bank and went to Housetop. Where he started editing a short-lived humorous journal. Then news came that his wife was seriously ill and returned to Austin. And there in 1898 the jury pronounced him guilty and sentenced him to imprisonment. While in prison he made the acquaintance of different types of people that later used as characters in his stories.

Then he began to write stories. He used the pen-name 0f O’ Henry-from the name of the captain of the prison guard Orrin Henry. He managed to arrange it so that some of his stories were submitted to newspaper editor while he was still in prison. He asked the editors to keep his secret.

When he was released from prison, he went to New York he took a flat, where he could sit and stare at the passers-by. The city with its four million inhabitants suggested so many plots to him that he wrote as many as seven stories a month.

He was the author of about three hundred short stories. Best of them: ”Heart of the West”, “The Four Million”, “The Trimmed Lamp”, “Rolling stones”, “The Last Leaf” and others.

Illness, hard work and lack of money hastened his death. He died in 1910 when he was forty seven. But he had already achieved worldwide fame. Through the gaiety and humour of his stories, the hard life of poor people can be seen. Next time I ‘ll arrange you some short-stories of the great writer.

О‘ Хенри

(Тарчума)

О‘ Хенри, номи асосиаш Виллиам Сидней Порта буда яке аз достонсароёни бузурги Амрико буд. У соли 1862 дар яке аз шахрхои хурди Каролинаи Шимоли , Гринсборо ба дунё омадааст. Дар сини 3 солагиаш аз модар ятим мемонад. Аммаи у, ки мактаби хусуси дошт Хенрии хурдакакро ба хондан чалб кард. Хенри бошад бисёр китобхои нависандагони машхури замонашро мехонд. Илова бар ин наккоширо низ дуст медошт. У дар сини 15 солаги мактабро тарк карда дар дорухонаи амакаш ба хайси хизматгор панч сол кор кард.

Порта нисбати одамон ва хама чизхои атрофаш таваччухи беандоза дошт. У харгиз аз хондан даст накашид ва билохир нависанда шуд. Дар сини 19 солаги у ба Тексас рафт ва дар як коргохе (ранчо) хаёт ба сар бурд.У дар чавониаш кушиши кардани бисёр корхоро мекард. Монанди китобхоначи , наккош, кассири Бонки Миллии Аустин дар Тексас… . Хангоми кор кардан дар банк уро бо бахонаи дуздини пул гунахгор мекунанд. У кори банкро партофта ба Хоустоп меравад ва дар ончо ба тахрири хафтномаи мазхакави огоз мекунад. Аммо хабари касалии сахти занаш уро ба Аустин меорад. Ва дар ончо соли 1898 суд уро айбдор карда аз озоди махрум мегардонад. Дар зиндон у ба одамони гуногун шиносои пайдо мекунад ва баъдтар сифати онхоро дар хикояхояш нишон медихад.

Пасон у ба навиштани хикояхо огоз мекунад. Нависанда номи О’Хенриро, ки аз капитан ва посбони махбас Оррин Хенри буд лакаби макбулаш донистааст. Хенри ба тартиб овардани хикоячахо огоз кард ва хатто баъзе хикояхои хурди у ба тахиягарон пешниход мешуд. У ба тахриргарони рузномахо хохиши пинхон доштани сирри худро мекард.

Вакте ки у аз зиндон озод шуд , ба Ню-Йорк рафт,дар чое, ки рахгузаронро бо таваччух тамошо карда метавонист, хонаеро ичора гирифт . Чор миллион сокини шахр барои нависандаи номдор бисёр заминахои мусоиде фарохам оварда буданд ва у дар як мох хафт хикоя менавишт.

У муаллифи кариб сесад хикояча мебошад. Бехтарини онхо «Дили Шарк», «Чор миллион», «Чарогаки шикаста», «Сангхои гелон», «Барги охирин» ва г.

Бемори, кори сахт ва набудани маблаг нависандаро зуд ба коми марг тела дод. О’Хенри соли 1910 дар сини 47 солаги вафот кард. Аммо у алакай сар то сари чахон машхур гашта буд.